Nasza szkoła jest placówką o wieloletniej tradycji. Wzmianki o jej powstaniu sięgają początku XX wieku i mówią, że pierwsza szkoła w Dąbiu powstała  w 1914 roku w pomieszczeniu starej karczmy Żyda – Szlamki i nazywano ją potocznie Ślamkowizną. Szkoła była drewniana, parterowa, dach miała pokryty słomą, a światło do jej wnętrza wpadało poprzez małe okienka.W środku surowa bez żadnych dekoracji, ściany miała  otynkowane  i pomalowane na biało. Była to szkoła tylko czteroklasowa, a uczniowie chcący kontynuować naukę uczyli się dalej w Mierzęcicach i Psarach. Ze wzglądu, że miała tylko jedno pomieszczenie lekcyjne, najpierw odbywały się zajęcia klas starszych   (III - IV), a później młodszych (I – II). Klasy starsze uczyły się od godz.8.00 do godz. 11.00, a młodsze od 11.oo do 13.oo. Uczniowie chodzili do szkoły również w soboty. W klasach przeważnie było 25 dzieci. Kiedy szkoła spaliła się w 1937 roku, rozpoczęto budowę nowej siedziby na miejscu dzisiejszej szkoły. Niestety wybuch wojny wstrzymał i nie pozwolił na czas dokończyć budowę. Dlatego tuż po wojnie szkoła mieściła się w obecnym budynku Zakładu Gospodarki Komunalnej. Był to dom prywatny, którego właścicielami byli państwo Sarwa. Podobnie jak poprzednia była to również szkoła czteroklasowa o jednym pomieszczeniu lekcyjnym.
Jednak szczęśliwie w 1947 roku udało się zakończyć rozpoczętą budowę i 1września  roku szkolnego1947/48 uroczyście oddano szkołę do użytku nadając jej imię Tadeusza Kościuszki. Ta szkoła była nowocześniejsze od poprzednich i o wiele większa. Budynek miał suteryny, w których mieściły się pomieszczenia OSP w Dąbiu, parter na którym znajdowały się cztery sale lekcyjne oraz piętro na wysokości 1/3 budynku od strony zachodniej, na którym były mieszkania nauczycieli. Szkoła była pięcioklasowa, zelektryfikowana, opalana piecami kaflowymi, ale bez bieżącej wody i kanalizacji.
Na początku lat sześćdziesiątych szkołę ogrodzono i zasadzono wokół niej wiele drzew.  W czerwcu1970 roku podjęto decyzję o jej remoncie i rozbudowie. Jakież było rozczarowanie młodzieży i grona pedagogicznego, kiedy to 1 września remont nawet się nie zaczął, a uczniowie klas I - IV zostali przeniesieni do świetlicy  w Goląszy Górnej, a klas V – VIII do szkoły  w Malinowicach. Do wyremontowanego budynku uczniowie wrócili dopiero 1 września 1972 roku. Zmieniono dach, dobudowano piętro na całej wysokości szkoły, a znajdujące się tam pomieszczenia,  jak i te dobudowane przeznaczone na sale lekcyjne, zmodernizowano również suteryny. Od tego czasu nauczyciele już nie mieszkali  w szkole.
Kolejną ważną datą dla naszej szkoły był rok 1974, gdy stała się szkołą zbiorczą skupiającą młodzież z Goląszy Górnej i Malinowic.
W 1983 roku przystąpiono do kolejnego remontu i szkoła zyskała świetlicę, kuchnię  oraz jedną klasę lekcyjną zaadaptowaną na salę gimnastyczną. Na początku lat dziewięćdziesiątych do szkoły od strony wschodniej dobudowano nowy budynek. 12.02.1993 roku oddano go do użytku. Na parterze znalazła się w nim pełno wymiarowa sala gimnastyczna, sala do gimnastyki korekcyjno -wyrównawczej oraz zaplecze sportowe wraz z szatniami, natomiast na pierwszym piętrze  pomieszczenia biblioteki szkolnej , dwie klasy lekcyjne i zaplecze dla nauczyciela.
W 1998 roku  oddano do użytku boisko szkolne, w kolejnym roku plac zabaw, a w 2003 dokonano termo modernizacji. Dzięki tym wszystkim zmianom nasza szkoła stała się placówką oświatową na miarę XXI wieku.